Αρχικά, για να εντάξω τα παιδιά στις λειτουργίες του εργαλείου αυτού αλλά και για να τα βοηθήσω να αντιληφθούν τις παραπάνω έννοιες θα επέλεγα έναν τρόπο που θα έμοιαζε περισσότερο με παιχνίδι ώστε να παρακολουθήσουν την εξέλιξη της Δράσης με περισσότερη όρεξη. Θα έφερνα στην τάξη ένα μήλο για να τους εξηγήσω τι εννοούμε όταν λέμε <ολόκληρο, μισό, το ¼ ενός αντικειμένου, τα 2/4, τα ¾ αυτού>.

Αρχικά θα τους έλεγα πως το ένα μήλο θεωρείται το ολόκληρο και ότι αν το κόψουμε στη μέση τότε θα έχουμε 2 μισά. Το ίδιο μήλο μπορούμε να το κόψουμε σε 4 κομμάτια και αν πάρουμε τα 2 κομμάτια από τα 4 τότε λέμε ότι έχουμε πάρει τα 2/4 αυτού. Αν πάρουμε το 1 κομμάτι τότε λέμε ότι έχουμε πάρει το ¼.

Στη συνέχεια, με ερωτήσεις θα προσπαθούσα να τους κάνω κατανοητά όσα τους είπα πιο πάνω για π.χ. Αν κόψω ένα πορτοκάλι σε 4 κομμάτια και φάω τα 3 τότε πόσα κομμάτια λέμε ότι έχω φάει;

Έπειτα, θα τους ζητούσα να δουν το virtual αυτό και να μου πουν αν καταλαβαίνουν σε τι μπορεί να χρησιμεύει η πως θα μπορούσαν να το συγκρίνουν με το παράδειγμα του μήλου που τους είπα πριν. Στη συνέχεια θα τους ρωτούσα αν έχουν ξαναδεί κάτι τέτοιο και αν ναι, να μας εξηγήσουν που.

Στη συνέχεια έχοντας αλλάξει το virtual από την αρχική του μορφή θα ζητούσα από τα παιδιά να συγκρίνουν τον κύκλο αυτό με το μήλο και να μου πουν τι παρατηρούν να συμβαίνει εδώ. Δηλαδή τι θα λέγατε ότι έχουμε εδώ; τα 2/4 του κύκλου η το ½ του κύκλου;

Θα έκανα και άλλες αλλαγές στη μορφή του virtual για να τους προβληματίσω και να τους κάνω να σκεφτούν πιο σύνθετα. Π.χ. Tέλος, μέσα από την εμπλοκή τους σε αυτή την δραστηριότητα τα παιδιά θα πρέπει να έχουν κατακτήσει σε ικανοποιητικό βαθμό τις έννοιες < μισό, τέταρτο, ολόκληρο>.

Ο στόχος αυτού του ψηφιακού χειραπτικού υλικού είναι να αναγνωρίσουν τα παιδιά τα μοτίβα των χαρακτηριστικών που εμφανίζονται στο τρενάκι. Τα κομμάτια του τρένου μεταφέρουν τρία χαρακτηριστικά: χρώμα (κόκκινο, πράσινο, μπλε, ), αριθμό (1, 2, 3) και σχήμα (τρίγωνο, τετράγωνο, Πεντάγωνο). Μόνο ένα όμως χαρακτηριστικό καθορίζει το τρένο. Για παράδειγμα, το τρένο θα μπορούσε να κατασκευαστεί ενδεικτικά από τα εξής μοτίβα: πράσινο, πράσινο, μπλε ή τρίγωνο, τρίγωνο, τετράγωνο ή 1, 2 ,3. Οι μαθητές πρέπει να επεκτείνουν το τρένο με κάθε κομμάτι που συνεχίζει το μοτίβο μέχρι να γεμίσουν όλες οι θέσεις στο βαγόνι. Κάθε λάθος επιλογή δεν γίνεται δεκτή και το λάθος κομμάτι επιστρέφει στον κενό χώρο. Όταν η αμαξοστοιχία έχει συμπληρωθεί σωστά, το σωστό μοτίβο τονίζεται πάνω στο τρένο και δίνεται σε λόγια.

Τα παιδιά εργάζονται σε ομάδες 2-3 ατόμων σε έναν υπολογιστή. Ο εκπαιδευτικός αφού συζητήσει με τους μαθητές για την εργασία με την οποία θα ασχοληθούν, τους δίνει τις απαραίτητες οδηγίες και τους ζητά να παρατηρήσουν τον χώρο, να περιηγηθούν ελεύθερα στο τεχνολογικό περιβάλλον και έπειτα να περιγράψουν τις εντυπώσεις τους. Τα παιδιά έχουν ήδη διδαχθεί τα σχήματα, τα χρώματα και τους βασικούς αριθμούς. Στη συνέχεια, ο εκπαιδευτικός θέτει κάποιες καθοδηγητικές ερωτήσεις στους μαθητές που θα τους βοηθήσουν να εστιάσουν την προσοχή τους στο κύριο θέμα του VM. Για παράδειγμα: « Υπάρχει εδώ κάποιο μοτίβο χρώματος; Μπορείς να το περιγράψεις; », « Επαναλαμβάνετε το ίδιο σχήμα, χρώμα ή αριθμός; », « Ποιοι αριθμοί είναι γραμμένοι πάνω στο τρένο;» και « Ποιά κομμάτια πρέπει να βάλουμε στα επόμενα βαγόνια του τρένου για να κρατήσουμε το ίδιο μοτίβο;».

Έπειτα οι μαθητές ενθαρρύνονται από τον εκπαιδευτικό να πειραματιστούν στον περιβάλλοντα χώρο δοκιμάζοντας διαφορετικούς συνδυασμούς και μοτίβα, να διερευνήσουν τα πρότυπα, να συζητήσουν με τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας και να ελέγξουν μόνοι τους την ορθότητα της απάντησής τους. Τα παιδιά παρατηρούν έτσι την δυνατότητα του προγράμματος ώστε κάθε λάθος επιλογή να μην γίνεται δεκτή και οδηγούνται ταυτόχρονα στην λύση του προβλήματος αφού όταν το παιδί επιλέξει το σωστό χαρακτηριστικό αυτό παραμένει στην θέση του. Οι μαθητές κατανοούν την έννοια του μοτίβου που είναι ένας από τους βασικούς στόχους της δραστηριότητας και καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι για να δημιουργήσουμε ή να επεκτείνουμε ένα σχέδιο με επαναλαμβανόμενα μέρη αρκεί να γνωρίζουμε το μοτίβο και τον τρόπο με τον οποίο αυτό επαναλαμβάνεται.

Κατα τη χρήση του virtual manipulatives και συγκρεκριμένα του color patterns τα παιδιά καλούνται να συμπληρώσουν το χρώμα του σχεδίου που λείπει σύμφωνα με το πρότυπο που ήδη υπάρχει ξεκινώντας από την πάνω αριστερά μεριά του χώρου εργασίας. Τα χρώματιστά σχέδια επαναλαμβάνονται και το παιδί καλείται να βρεί τη σειρά των χρωμάτων που του φαίνεται περισσότερο αποτελεσματική. Ο ενήλικας θα πρέπει να σιγουρευτεί ότι τα παιδιά κατάλαβαν τα ΄χρωματιστά πρότυπα, τα οποία επαναλαμβάνονται κάτι που θα το βοηθήσει στη συνέχεια να συμπληρώσει τα κενά σχέδια και να ενθαρύνει τους μαθητές να χρησιμοποιήσουν τα δικά τους λόγια για να περιγράψουν τις συνήθεις που παρατηρούν. Μόλις ένα πρότυπο παρατηρείται οι μαθητές θα πρέπει να επεκτείνουν το μοτίβο κάνοντας κλικ σε ένα κουμπί με ένα ερωτηματικό και κάνοντας κλίκ στο αντίστοιχο χρώμα. Eν συνεχεία μπορούν να διορθώσουν τυχόν λάθη ή να ελέγξουν μετά το τέλος της διαδικασίας την ορότητα των απαντήσεών τους κάνοντας κλικ στην επιλογή "έλεγχος". Κατα τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας ο ενήλικας θα πρέπει να ενθαρύνει τα παιδιά να χρησιμοποιουν τα δικά τους λόγια για να περιγράψουν τις συνήθειες που παρατηρούν. Μετά από αυτήν την εργασία χειραγώγησης μπορεί να φανεί διασκεδαστικό στα παιδιά να πάνε στο block pattern για να δημιουργήσουν το δικό τους πρότυπο και να έχουν έναν άλλο μαθητή να συνεχίσει αυτό το μοτίβο που δημιούργησαν.

Το VM που επέλεξα απευθύνεται σε παιδιά ηλικίας 6-8 ετών. Αρχικά καλώ τα παιδιά να μετρήσουμε όλοι μαζί μέχρι το 100 φωναχτά. μετά τους δείχνω το VM και τους εξηγώ ότι θα ασχοληθούμε με την πρόσθεση και την αφαίρεση. Στόχος του παιχνιδιού είναι να φτάσουμε το 100. Για να το κάνουμε αυτό θα έχω ένα κουτί με αριθμούς, όσα τα παιδιά τησ τάξης, ώστε να φτιάξουμε μία διατακτική σειρά., Κάθε παιδί με τη σειρά του θα ρίχνει το ζάρι και τον αριθμό που θα τύχει θα τον προσθέτει στην πρώτη στήλη των μονάδων. μετά από κάθε πρόσθεση μετράμε όλοι μαζί το αποτέλεσμα. Μόλις συμπληρωθεί αριθμός μεγαλύτερος από το δέκα, το παιδί καλείται,πατώντας το βελάκι προς τα αριστερά να μετακινήσει τις 10 μονάδες στη στήλη των δεκαδων. Η διαδικασία αυτή επαναλαμβάνεται μέχρι να φτάσουμε τον αριθμό 100, και να συμπληρωθεί η τρίτη στήλη. Ενδεικτικές ερωτήσεις είναι: ποιός θα ρίξει πρώτος; μετά τον αριθμό 1 ποιός αριθμός ακολουθεί; πόσες κουκίδες έχουμε συνολικά; ξεπεράσαμε τις δέκα; Το πειραματικό στοιχειο τησ δραστηριότητασ είναι το παιχνίδι με την πρόσθεση, το πέρασμα στο συμβολικό επίπεδο των αριθμών και το δικαίωμα του λάθους ως ευκαιρία εμπέδοσης, επιβεβαίωσης ή τροποποίησης των κατεκτημένων γνώσεων. Τα παιδιά καλούνται να παρατηρήσουν τη μετάβαση από τισ μονάδεσ στισ δεκάδες. Το συμπεράσμα που θα ήταν ιδανικό να καταλήξουν τα παιδιά είναι ότι δεν πρέπει να υπάρχει διψήφιος αριθμός σε κάθε στήλη, επομένως πρέπει να υπάρχει αριθμός μικρότερος του δέκα.