Σκοπός της παρούσης έρευνας είναι μια αρχική καταγραφή των απόψεων και το βαθμό ικανοποίησης των φοιτητών από τη συμμετοχή σε ένα μικτού τύπου διαδικτυακό μάθημα (e-learning). Παράλληλα, έγινε προσπάθεια εντοπισμού της ενδεχόμενης σχέσης της εργασιακής κατάστασης τους με το βαθμό ικανοποίησης από τη συμμετοχή και χρήση της πλατφόρμας του e-learning. Τα αποτελέσματα εμφάνισαν ότι η εργασία επηρεάζει έντονα το βαθμό ικανοποίησης από τη χρήση μιας e-learning πλατφόρμας διδασκαλίας.

Την τελευταία δεκαετία η διάδοση της χρήσης του Διαδικτύου και οι νέες τεχνολογικές εφαρμογές του Web 2.O, οδήγησαν τα εκπαιδευτικά συστήματα σε παγκόσμιο επίπεδο να ενσωματώσουν τις Τεχνολογίες της Πληροφορίας (ΤΠΕ) στα προγράμματα τους. Πέρα από την εξέλιξη της τεχνολογίας οι αλλαγές στην οικονομία, στις εργασιακές συνθήκες, αλλά στις κοινωνικές δομές συνέτειναν στην ανάγκη για τη δια βίου εκπαίδευση κι επιμόρφωση των ατόμων, τόσο για την ικανοποίηση των προσωπικών τους αναγκών, όσο και για τις επαγγελματικές τους ανάγκες. Η δια βίου εκπαίδευση αποτελεί μια οικονομική, κοινωνική και ατομική ανάγκη στη σύγχρονη κοινωνία (Ruey, 2010). Οι παραδοσιακές μορφές εκπαίδευσης δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις μιας ανταγωνιστικής αγοράς εργασίας και η αρχική τυπική εκπαίδευση του ατόμου δεν μπορεί πλέον να καλύψει ολόκληρο τον ενεργό εργασιακό του βίο. Περιοριστικοί παράγοντες όπως η ηλικία, ο χρόνος ολοκλήρωσης σπουδών, το κλειστό περιεχόμενο σπουδών και η απόσταση λειτουργούν αποτρεπτικά στη συμμετοχή των περισσότερων εργαζομένων σε προγράμματα σπουδών. Οι ανάγκες για συνεχή επιμόρφωση απαιτούν ευέλικτα εκπαιδευτικά μοντέλα, όπου η φυσική παρουσία του εκπαιδευόμενου δεν είναι απαραίτητη, ο χρόνος φοίτησης προσαρμόζεται με ευελιξία στο πρόγραμμα του καθενός, οι προσωπικές μορφωτικές ανάγκες προσδιορίζουν την επιλογή του περιεχομένου σπουδών, η ηλικία δεν έχει σημασία και η απόσταση από την έδρα του εκπαιδευτικού φορέα δεν λειτουργεί αποτρεπτικά για την παρακολούθηση και ολοκλήρωση του προγράμματος.

Τα πανεπιστήμια δεν θα μπορούσαν να μην αξιοποιήσουν τις δυνατότητες της τεχνολογίας. Διάφορες μορφές εξ αποστάσεως διαδικτυακής εκπαίδευσης προσφέρονται ανάλογα με τον προγραμματισμό, την χρηματοδότηση, τις τεχνολογικές δυνατότητες και τους γενικότερους στόχους του κάθε πανεπιστημιακού τμήματος. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο. Τα προγράμματα σπουδών του προσφέρονται αμιγώς διαδικτυακά, ενώ οργανώνονται κάποιες συναντήσεις δια ζώσης κατά τη διάρκεια των εξαμήνων φοίτησης. Πολλά πανεπιστημιακά τμήματα έχουν οργανώσει διάφορες πλατφόρμες διαδικτυακής μάθησης, ανάλογα με τις ανάγκες των προσφερόμενων μαθημάτων και των διδασκόντων.

Ένα διαδικτυακό μοντέλο διδασκαλίας (e-learning) είναι ένα εξειδικευμένο πληροφοριακό σύστημα σχεδιασμένο για διδασκαλία (Lu & Chiou, 2010). Για την παροχή της μάθησης αξιοποιούνται ψηφιακές τεχνολογίες και εφαρμογές, το διαδίκτυο, η τηλεδιασκέψεις, κινητή τηλεφωνία, βάσεις δεδομένων, πολυμέσα (Njenga &Fourie, 2010). Υπάρχουν πολλές εκδοχές ανάλογα με τις ανάγκες διδασκαλίας, τον τεχνικό εξοπλισμό, το κοινό στο οποίο απευθύνεται. Ένα μοντέλο διδασκαλίας e-learning είναι και το μικτό μοντέλο (blended learning).

Η μεικτή μορφή διδασκαλίας (blended learning) μπορεί να οριστεί ως ο συνδυασμός δια ζώσης παραδοσιακής διδασκαλίας με ασύγχρονή και/ή σύγχρονη διαδικτυακή διδασκαλία (Clayton, Blumberg & Auld, 2010). Αποτελεί μια ενδιάμεση εκδοχή ανάμεσα στο παραδοσιακό διδακτικό περιβάλλον και στο διαδικτυακό. Μπορεί να περιλαμβάνει ποικιλία διδακτικών μεθόδων, εποπτικών υλικών ψηφιακών ή συμβατικών, να συνδυάζει συμπεριφοριστικές με εποικοδομητικές προσεγγίσεις ανάλογα με το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα. Γενικά, μπορεί να θεωρηθεί ότι συνδυάζει την παραδοσιακή με την on line διδασκαλία για την επίτευξη του βέλτιστου μαθησιακού αποτελέσματος.

Τα θετικά στοιχεία από τη χρήση ενός διαδικτυακού μοντέλου διδασκαλίας (e-learning) είναι πολλά. Η μεγάλη ποικιλία εργαλείων και εφαρμογών που μπορούν να αξιοποιηθούν κατά τη διδασκαλία όπως κείμενα, βίντεο, εικόνες, αρχεία ήχου, γραφικά και πρόσβαση σε απεριόριστες πηγές πληροφοριών μέσω του διαδικτύου. Οι χρήστες μπορούν να έχουν πρόσβαση από οποιοδήποτε σημείο και οποιαδήποτε ώρα, ανάλογα με τον προσωπικό προγραμματισμό τους και τις ιδιαίτερες ανάγκες τους. Η συμμετοχή των συμμετεχόντων σε ομάδες μέσω εφαρμογών του διαδικτύου με σκοπό την ανταλλαγή πληροφοριών και την συνεργασία. Η συνεχής επικοινωνία με τους διδάσκοντες για την υποστήριξη της μαθησιακής πορείας τους. Επιπλέον, ο κάθε συμμετέχων οργανώνει την προσωπική του μαθησιακή πορεία ανάλογα με το επίπεδο και τις ανάγκες του, επιλέγοντας το κατάλληλο περιεχόμενο και το ρυθμό προόδου του (Lu & Chiou, 2010).

Η διεύρυνση της χρήσης των διαδικτυακών μοντέλων διδασκαλίας αναπόφευκτα δημιουργεί την ανάγκη για έρευνα πολλών πτυχών και παραγόντων σχετικών με την εκπαιδευτική αυτή καινοτομία. Μια ενδιαφέρουσα ερευνητική πρόταση είναι η διερεύνηση των παραγόντων που επηρεάζουν το βαθμό ικανοποίησης των χρηστών τέτοιων μοντέλων εκπαίδευσης. Η σημασία του βαθμού ικανοποίησης των χρηστών έχει νόημα για την αξιολόγηση και τον επανασχεδιασμό των μοντέλων επιδιώκοντας την καλύτερη ποιότητα και τη μεγιστοποίηση των μαθησιακών αποτελεσμάτων. Ο Teo (2010) αναφέρει την ικανοποίηση ως το βασικό παράγοντα ενός επιτυχημένου διαδικτυακού μοντέλου διδασκαλίας και την ύπαρξη θετικής επίδρασης στα κίνητρα μάθησης. Επίσης, οι μαθητές με υψηλά ποσοστά ικανοποίησης προτίθενται να ξαναχρησιμοποιήσουν μια πλατφόρμα διαδικτυακής διδασκαλίας και παραπονιούνται λιγότερο (Wang, 2010).

Ως ικανοποίηση του χρήστη (e-learner satisfaction) από τη χρήση μιας πλατφόρμας e-learning η Chiou at al.(2005) ορίζει το βαθμό στον οποίο είναι ικανοποιημένοι οι χρήστες της. Αποτελεί τη συνάθροιση πολλών ικανοποιήσεων από επιμέρους παράγοντες. Σε ανασκόπηση της βιβλιογραφίας προτείνονται διαφορετικοί παράγοντες .Σύμφωνα με τους Lu & Chiou και τη Wang τέσσερις παράγοντες περιγράφουν το βαθμό ικανοποίησης από ένα διαδικτυκό μοντέλο διδασκαλίας:

• η φιλικότητα της επιφάνειας χρήσης( interface friendliness), κατά πόσο ο χρήστης θεωρεί ότι η επιφάνεια αλληλεπίδρασης του συστήματος είναι φιλική, εύκολη στη χρήση και σταθερή

• το πλούσιο περιεχόμενο (content richness), κατά πόσο τα μαθησιακά περιεχόμενα είναι σύγχρονα, πλούσια, με μεγάλη ποικιλία και αξιόπιστα

• η αντίληψη της ευελιξίας (perceived flexibility),

• η αντίληψη της κοινότητας (perceived community), αν η πλατφόρμα παρέχει στους χρήστες τη δυνατότητα της επικοινωνίας για συνεργασία και ανταλλαγή περιεχομένων (Lu & Chiou, 2010, Wang, 2003).